Blog

Als pedagogen werken Marjolein, Willemijne en Camiel al meer dan 15 jaar met kinderen. Samen hebben ze hun krachten gebundeld en helpen ze met hun bedrijf  Jonger, maar veel ouders kennen het bedrijf onder de naam ‘Opvoeden in zelfvertrouwen’ ouders om hun kind zelfverzekerd op te voeden.

 De perfecte manier om een zelfverzekerd kind op te voeden bestaat niet, maar dat wat je doet, doet er zeker toe.

 Wat kun je doen als je kind de andere ouder (of opa en oma) afwijst?

 Opmerkingen als Ik haat je! Jij bent de allerstomste moeder! of Ik wil niet naar oma! Ik vind papa stom! Zijn niet de opmerkingen van je kind die je graag hoort.

Als je kind dit tegen je zegt, kan je dat als ouder behoorlijk raken. Je denkt misschien dat jouw kind je echt haat en niet van je houdt. Of het maakt je boos ‘Hoe durf je zo tegen mij te praten?!’

Gevoelens van verdriet, machteloosheid of schuld zijn heel normaal. Helemaal als je er zelf ook niet rustig op hebt kunnen reageren.

Wat is er aan de hand?

Het kan zijn dat er iets heeft plaatsgevonden, of een verandering gaande is zoals de komst van een kindje, maar het kan ook te maken hebben  (of een combinatie van zijn) met de emotionele ontwikkeling van je kind. Emoties zijn voor bijvoorbeeld peuters soms zo overheersend aanwezig en de controle hebben ze nog niet, er zit geen rem op en het is soms alles of niets.

Hoe reageer je op zulke uitspraken?

Als eerst is het belangrijk je dit te realiseren:

Achter die boosheid zit iets anders, teleurstelling, frustratie, verdriet etc.  De woorden “Ik haat je!” hebben voor kinderen een heel andere lading dan voor ons. 

Stap 1: Play it cool!

-Haal diep adem en blijf rustig.

-Geef jezelf de ruimte, loop even weg en krijg je eigen emoties onder controle voordat je terug gaat.

-Zeg dit tegen jezelf, “Dit gaat niet over mij, maar over mijn kind zelf“

Stap 2: Benoem en erken de gevoelens van je kind

Benoem de gevoelens van je kind. Hiermee kun je gelijk onderzoeken wat er aan de hand is.

“Je klinkt echt heel boos….

ben je zo boos omdat de tv uit moet?”

wil jij zo graag dat papa je naar bed brengt?”

wil je zo graag bij mama thuis blijven?”

wilde jij nog even in de speeltuin blijven?”

Stap 3: Troost en toon begrip voor zijn gevoel:

Troost net zo lang als je kind nodig heeft. Toon begrip voor zijn gevoel van dat moment.

“Je vindt het niet leuk dat de tv uitgaat, wil je even bij mij komen zitten?”

Stap 4: Geef de realiteit aan:

Pas wanneer je kind weer rustig is kan hij de grens goed horen en beter begrijpen. Geef de grens aan, wat mag wel en wat mag niet. Probeer daar rustig bij te blijven.

“Ik mis jou ook als ik moet werken. Toch moet ik vandaag gaan werken en blijf jij vandaag bij papa”

Soms is het nodig de stappen erkenning en troost opnieuw te herhalen na het vertellen van de realiteit. Door het te benoemen kan je kind van rustig ineens toch weer hard gaan huilen.  Het stapje van de realiteit hoef je vaak niet te herhalen. Hij heeft dat wel gehoord.

Stap 5: Nabespreken  

Op een later moment, in ieder geval pas als je kind weer rustig is, kun je er met je kindje nog een keer kort over praten. Je kan vragen hoe het je kindje toch is gelukt, hij was misschien wel zo verdrietig toen je wegging maar lijkt nu de dag goed doorgekomen te zijn. Vragen hoe het hem is gelukt geeft hem inzicht in dit proces. Het is ook goed je kind te vertellen hoe het wel zou kunnen reageren in zo’n situatie . Je kan bijvoorbeeld uitleggen dat je kind een volgende keer beter kan zeggen dat het jou gaat missen als je werkt in plaats van ‘ik haat papa’.

Het zal nooit leuk zijn om te horen wanneer je kind “ik haat je” tegen je zegt, maar hopelijk gaan de tips je helpen om hier op een rustige en liefdevolle manier mee om te gaan. Blijf je toch met vragen zitten of ben je op zoek naar meer tips en advies rondom positief opvoeden?

Volg dan zeker Camiel, Willemijne & Marjolein op hun Instagram https://www.instagram.com/opvoedeninzelfvertrouwen/.

Of neem contact met ze op https://opvoedeninzelfvertrouwen.nl/contact/

Veel liefs,

Janine